Collectie Theater Instituut Nederland. Louis Davids was getalenteerd, maar zonder zijn doorzettingsvermogen en enorme werkkracht had hij het waarschijnlijk nooit van schoffie uit de Rotterdamse Zandstraat tot leider van het Kurhaus cabaret weten te brengen. Van jongs af aan wilde hij iets bereiken in zijn vak, en hij klom op van kermissen via tingeltangel naar revue en cabaret van internationale allure. Gedurende zijn vijftigjarige loopbaan beproefde hij zijn talenten in allerlei genres van de kleinkunst: variété, revue, operette, cabaret en volkstoneel. Ook werkte hij mee aan een twintigtal films, trad hij op voor de radio en nam hij vele grammofoonplaten op. Zijn beste en origineelste bijdrage aan de Nederlandse kleinkunst was misschien zijn optreden als cabaretier en conférencier in de jaren dertig: de man in het blauwe pak, handen in de zakken, op een leeg toneel (met alleen een pianist), die met een ietwat omfloerste stem zijn nummers bracht en daarbij het publiek greep door zijn droge humor of gedempte melancholie, zijn slagvaardig improviseren en zijn puntig reageren op de actualiteit.

Met dochter Kitty en zoon Louis. Collectie Theater Instituut Nederland. Zijn hele leven lang was hij bezig met het perfectioneren van zijn kunst, en zo legde hij de lange, moeilijke weg af van komiek naar cabaretier van de eerste rang. Over zijn persoonlijkheid doen zeer verschillende verhalen de ronde: talloos zijn de anekdotes over zijn vermeende gierigheid - mogelijk een reactie op zijn doodarme jeugd -, maar daarnaast is er sprake van een Davids die een hartelijk en goed mens kon zijn. In zijn persoonlijk leven was hij weinig gelukkig; zijn mislukte huwelijk en de breuk met Margie Morris waren voorafgegaan en werden gevolgd door evenmin gelukkige verbintenissen met anderen. Hij kreeg twee kinderen, een dochter en een zoon. Ondanks de vrolijke foto hebben zij in hun volwassen levens geen goede band met hun vader.

In zijn beroepsleven hield Davids, vooral in zijn latere jaren, zijn collega's enigszins op een afstand, hetgeen hem niet in dank is afgenomen. Dit zelfgekozen isolement leidde tot negatieve verhalen over Davids als mens. Zijn zo hard bevochten succes als kunstenaar was en is echter onbetwist; hij blijft een van de belangrijkste gestalten uit de geschiedenis der Nederlandse kleinkunst. (bron: website Instituut voor Nederlandse Geschiedenis)