Biografie
Ank van der Moer (14 jaar) in een schoolvoorstelling als Damiette in Esmoreit, 1926. Fotograaf onbekend. Foto Privécollectie.Vanaf haar vertoking van Damiëtte in de schoolvoorstelling Esmoreit wist Ank van der Moer het zeker: zij moest dat toneel op.
“Zij is actrice en ze wil niet weten dat ze in het daaglijks leven ook bestaat.” Met deze in een liedtekst verwerkte zin trof Annemarie Oster haar moeder zeer. Zelf voelde Ank van der Moer het namelijk precies zo: “Ik heb helemaal niet het gevoel dat ik als mens zozeer leef. Ik leef in mijn kunst”. Of zoals zij vaak zei: “Mijn werk, dat ben ik”. Ook in interviews wilde de actrice enkel praten over dat werk, over ‘Het Vak’. Persoonlijke vragen beantwoordde zij meestal met een korte ja, nee of met slechts een lachje. Zij nam in die interviews vaak een afstandelijke houding aan waar moeilijk doorheen te prikken viel. Wanneer interviewers hier tóch in slaagden, ontdekten zij een verlegen, bescheiden en vaak onhandige vrouw die volstrekt ongeïnteresseerd was in wat zich buiten de bühne afspeelde.
Hieronder vindt u een biografische beschrijving van het leven van Ank van der Moer, met daarin veel aandacht voor de rol die 'Het Vak' in haar leven speelde. Belangrijk uitgangspunt bij het schrijven van deze biografie was het boek Verder is er niet zoveel. Herinneringen aan mijn moeder van Annemarie Oster (Amsterdam, 1985).
-
Ouders, jeugd en opleiding
Als kind al onttrok Ank van der Moer zich aan het gewone leven dat zij maar saai vond. Vanaf zeer jonge leeftijd dook zij het liefst in de boeken én in de kledingkast van haar moeder. In 1931 deed ze cum laude examen op de Toneelschool.
-
De eerste gezelschappen
Ank van der Moer vond haar eerste leerscholen na de Toneelschool bij Eduard Verkade, Ko Arnoldi’s Het Masker, Het Nederlandsch Toneel en het Haagse Residentietoneel.
-
Huwelijken en moederschap
Ank van der Moer trouwde drie keer. Met Guus Oster kreeg zij dochter Annemarie die werd opgevoed in bevriende pleeggezinnen.
-
De Nederlandse Comedie: ongekend productieve glorietijd
Ank van der Moer was niet moe te krijgen: ‘s ochtends stond zij voor de klas, ‘s middags in het repetitielokaal en ‘s avonds op de planken.
-
Het leven na Aktie Tomaat
Na een “afschuwelijke tijd” maakte Ank van der Moer vanaf 1978 een frisse én verrassend nieuwe start in stukken als Becketts 'Gelukkige Dagen' en de volkstoneelklassieker 'De Jantjes', waarin zij vlak voor haar plotselinge dood in 1983 de onvervalste Na Druppel vertolkte.
-
Eerbetoon
In 1955 werd Ank van der Moer als eerste actrice onderscheiden met de belangrijkste prijs voor toneelactrices: de Theo d’Or.
